Getrouwd om een verblijfsvergunning?
Fysiek en verbaal geweld
Peter en Sarah trouwen in 2010 met elkaar, nadat ze elkaar hebben leren kennen via een website. Sarah komt uit de Filipijnen en wil in Nederland komen wonen. Het stel besluit al snel te trouwen en wanneer alle formaliteiten zijn afgehandeld, komt Sarah naar ons land. Het huwelijk duurt drieënhalf jaar maar is van begin af aan een ramp. Sarah scheldt hem regelmatig uit en soms is er zelfs sprake van fysiek geweld.
Steeds afhankelijker van anderen
Inmiddels woont Peter alleen in een klein appartementje. Vanwege Peter zijn ziekte kan hij geen baan vinden en heeft hij weinig inkomsten. Zijn fysieke toestand verslechtert in snel tempo. Nu kan hij nog – met hulp – boodschappen doen, maar dat is over een paar maanden waarschijnlijk heel anders.
Peter vraagt mij om hem te helpen met een verzoek om partneralimentatie. Sarah wil niet vrijwillig betalen, dat is direct duidelijk. Ik dien voor Peter zo snel mogelijk een verzoek tot partneralimentatie in bij de rechter. Helaas duren juridische procedures erg lang. Ook deze: het ziet er niet naar uit dat er snel een uitspraak komt. Waar mogelijk probeer ik het proces wel te versnellen, maar daar ik heb ik maar beperkt invloed op.
Het duurt ruim een half jaar, waarin het met Peter steeds slechter gaat. Hij kan geen boodschappen meer doen en eigenlijk heeft hij overal hulp bij nodig. In die periode vertelt hij me dat hij in gesprek is met een arts over euthanasie.
Het heeft te lang geduurd…
Maanden verder krijgen wij eindelijk de uitspraak van de rechter. Het verzoek om partneralimentatie is helaas afgewezen. Sarah heeft net haar baan verloren en volgens de rechter had zij daarom te weinig inkomsten om partneralimentatie te betalen.
Ik bespreek de uitspraak met Peter, maar het maakt hem allemaal niet meer uit. Het heeft te lang geduurd, en Peter heeft het inmiddels opgegeven. Een paar maanden later verneem ik van één van de hulpverleners van Peter dat hij is overleden. Het stemt me enorm verdrietig.
