Afwikkeling van de huwelijkse voorwaarden: een kwestie van uitleg

De advocaat geeft aan te willen proberen samen tot afspraken te komen. Ook Herman wil graag goede afspraken maken, hij ziet het als een doemscenario dat de rechter beslist over zijn verdere leven. Herman en ik besluiten dus om positief op de uitnodiging te reageren en een eerste afspraak voor overleg is snel gemaakt. De viergesprekken (Sophie met haar advocaat aan de ene kant en Herman met mij aan de andere kant) verlopen in redelijk goede sfeer. Het is prettig om te zien dat Herman en Sophie hun best doen om tot redelijke oplossingen te komen en de advocaat van Sophie en ik kunnen daarin goed begeleiden.

Zo lukt het ons om afspraken te maken over verschillende onderwerpen, zoals de partneralimentatie, die Herman aan Sophie gaat betalen, en over de manier waarop Herman en Sophie zullen omgaan met het pensioen dat is opgebouwd. En Herman en Sophie schrijven, met hulp van een kindercoach, een eigen ouderschapsplan met goede regelingen voor hun drie kinderen van 13, 11 en 8 jaar oud. 

Kink in de kabel 

Helaas komt er toch een kink in de kabel op het moment dat Herman en Sophie komen te spreken over de afwikkeling van hun huwelijkse voorwaarden. Herman en Sophie leggen de bepaling, waarin is opgenomen hoe het vermogen van hen beiden moet worden verrekend, verschillend uit.

Herman is zelfstandig ondernemer en Sophie vindt dat zij recht heeft op een deel van de waarde van zijn zaak. Herman daarentegen vindt dat Sophie dat recht niet heeft. Jammer genoeg heeft de notaris destijds niet in de huwelijkse voorwaarden zelf opgenomen wat de beweegreden van Herman en Sophie waren, dus we komen er samen niet uit. 

Procederen is onvermijdelijk

Het voeren van een procedure is onvermijdelijk geworden. Ik start namens Herman een echtscheidingsprocedure, waarbij ik ervoor kies om de discussie toe te spitsen op de uitleg van de huwelijkse voorwaarden en de vraag of de eigen zaak van Herman wel of niet afgerekend moet worden.

Als er onduidelijkheid is over de uitleg van huwelijkse voorwaarden, dan wordt er niet alleen gekeken naar de bewoordingen van de huwelijkse voorwaarden die paren zelf hebben opgesteld. Alle omstandigheden die de bedoelingen van de echtgenoten duidelijk kunnen maken, zijn van belang om te bepalen wat Herman en Sophie precies hebben bedoeld. Had Herman destijds al een eigen zaak? Wat hebben Herman en Sophie precies besproken met de notaris hierover?

Ook nu wikt en weegt de rechter over wat de advocaat van Sophie en ik naar voren hebben gebracht over de uitleg van de huwelijkse voorwaarden. De rechter komt tot het oordeel dat Sophie geen recht heeft op verrekening van de waarde van de onderneming van Herman. Hij legt dit vast in een zogenoemde tussenbeschikking. Bij Herman is er sprake van opluchting, hij is blij met de duidelijkheid die er nu is. Ook lukt het om het overleg weer op te pakken en uiteindelijk maken Herman en Sophie ook nog afspraken over de afwikkeling van de huwelijkse voorwaarden. De rechter hoeft daar niet meer aan te pas te komen.

Eind goed al goed 

In het afsluitende gesprek dat ik met Herman heb, zie ik een heel ander persoon dan de man die zich meer dan anderhalf jaar daarvoor bij mij meldde. Herman is blij dat het is gelukt om met Sophie samen afspraken te maken. Hij is ook blij dat hij de rechter voor een oplossing heeft gezorgd voor het onderdeel waar Sophie en hij samen niet uitkwamen. En ik kan dat gevoel van hem alleen maar delen.