Een internationale overlegscheiding
Deze vragen zijn niet gemakkelijk te beantwoorden. Want voor elk onderwerp binnen de echtscheiding (het huwelijksvermogensrecht, de kinderalimentatie, de partneralimentatie) moet worden gekeken welk recht moet worden toegepast. In dit soort internationale echtscheidingen is het goed om de plaatjes uit te tekenen en naast elkaar te leggen. Wat wil Annemarie precies in deze echtscheiding met haar man afspreken? Wat is voor haar het belangrijkst?
Annemarie geeft aan dat zij graag weer naar Nederland wil. Nu ze gaat scheiden, heeft ze in Singapore eigenlijk niets meer te zoeken. Ze vindt het belangrijk dat de kinderen met haar meegaan, maar verwacht dat haar man zich hier niet zomaar bij zal neerleggen. Annemarie heeft al acht jaar - de tijd dat ze in Singapore woont - geen baan gehad. Zij vreest daarom dat ze in Nederland niet meteen aan de slag kan. Logischerwijs vindt ze het dan ook belangrijk dat er goede afspraken geworden gemaakt over de partneralimentatie.
Liever een rechter uit Nederland dan uit Singapore
Nu Annemarie mij dit heeft verteld, kan in het Singaporees recht worden uitgezocht wat een rechter zou oordelen. Annemarie wil echter het liefst dat een Nederlandse rechter over deze zaak oordeelt; ze heeft geen goede verhalen gehoord over de rechters in het Aziatische land. Toen ze bij een advocaat in Singapore navraag deed, begreep ze direct dat ze daar weinig kans zou maken om de zaak te winnen.
Samen met Annemarie besluit ik daarom om het verzoek tot echtscheiding in te dienen bij de rechter in Nederland. In dit verzoek vraag ik ook om het toevertrouwen van de kinderen aan de moeder als zij naar Nederland verhuist, en om kinder- en partneralimentatie. Annemarie heeft niet heel lang tijd om hierover na te denken, dus we handelen snel. Immers, zowel de rechter in Nederland als in Singapore kan ‘bevoegd’ zijn. Dat betekent dat de rechter waar de echtscheiding als eerste wordt aangevraagd, bevoegd is om de zaak te behandelen.
De kinderen mogen mee
Ondertussen worden de onderhandelingen gestart met de door haar man ingeschakelde (Nederlandse) advocaat. Haar man geeft Annemarie uiteindelijk toestemming om met de kinderen naar Nederland te verhuizen, maar dan pas over een jaar. Hij kan zo nog een jaar met zijn zoon en dochter in Singapore doorbrengen. Ze spreken een goed bedrag aan kinderalimentatie af, een goede contactregeling voor de kinderen, en Annemarie krijgt partneralimentatie voor de periode van drie jaar. Precies lang genoeg voor haar om de periode te overbruggen die zij nodig heeft om haar carrière nieuw leven in te blazen.
