De termijn voor partneralimentatie is verkort, red ik het wel tot mijn pensioen?
Na beëindiging van een huwelijk bestaat de wettelijke plicht om partneralimentatie te betalen aan de partner die niet zelf in zijn of haar levensonderhoud kan voorzien. Op 1 januari 2020 is de Wet Herziening Partneralimentatie ingegaan; de maximale termijn is hiermee teruggebracht van maximaal 12 naar maximaal 5 jaar.
De regel geldt uitsluitend voor echtscheidingsverzoeken die na 1 januari 2020 zijn ingediend. Wel gelden er enkele belangrijke uitzonderingen, bijvoorbeeld wanneer het huwelijk langer heeft geduurd dan 15 jaar én de alimentatiegerechtigde binnen 10 jaar recht heeft op AOW; de maximale termijn bedraagt dan 10 jaar.
Bovendien is er een overgangsregeling voor alimentatiegerechtigden, die zijn geboren op of vóór 1 januari 1970 en van wie het huwelijk ten minste 15 jaar heeft geduurd. Zij hebben recht op tien jaar in plaats van maximaal vijf jaar alimentatie.
Tevens is in de wet een zogenaamde hardheidsclausule opgenomen. Stel dat de omstandigheden van de alimentatiegerechtigde zodanig zijn dat beëindiging van de partneralimentatie niet redelijk kan worden geacht, dan kan de rechter worden verzocht de termijn te verlengen. Bijvoorbeeld wanneer de alimentatiegerechtigde tijdens het huwelijk arbeidsongeschikt is geworden en niet meer (volledig) kan terugkeren op de arbeidsmarkt.
Het is in ieder geval van belang om samen afspraken te maken over eventuele partneralimentatie; de advocaat-mediator is van alle juridische omstandigheden op de hoogte om u daarbij goed te begeleiden.
