Moet ik alimentatie betalen voor mijn stiefkind?

Allereerst: wanneer bent u, volgens de wet, een stiefouder? Een stiefouder is iemand, die trouwt of een geregistreerd partnerschap aangaat met een man of vrouw bij wie een kind staat ingeschreven. Als u ‘slechts’ gaat samenwonen óf het kind is bij de andere ouder is ingeschreven, bent u dus voor de wet geen stiefouder. 

Wanneer wel of geen alimentatie betalen?

Een stiefouder is verplicht om tijdens het huwelijk in het levensonderhoud te voorzien van een stiefkind. Die verplichting eindigt op het moment dat beide ouders scheiden; een stiefouder hoeft in dat geval geen alimentatie te betalen. Hoe lang de stiefouder bij het gezin betrokken is geweest, maakt dan niet uit. Ook als het kind bij zijn of haar andere biologische ouder gaat wonen óf op zichzelf gaat wonen, vervalt de plicht van de stiefouder om financieel bij te dragen aan het stiefkind.
Voor een stiefouder is het na een scheiding overigens wel mogelijk om een omgangsregeling te krijgen met een stiefkind. Deze regeling kan ook worden getroffen als de stiefouder niets bijdraagt aan het onderhoud van het kind.

Financiële verantwoordelijkheid voor stiefkind?

Mogelijk veranderen de regels over kinderalimentatie op korte termijn. In de politiek zijn eerder stemmen opgegaan om deze wet te wijzigen. Als dat daadwerkelijk gebeurt, hoeft een stiefouder mogelijk helemaal niets meer bij te dragen aan de onderhoudsverplichtingen van zijn stiefkind.
In december 2017 bepleitte Cees van Leuven, raadsheer aan het gerechtshof van Den Bosch, juist dat stiefouders na een lange relatie verplicht moeten worden gesteld om alimentatie te betalen. In het tv-programma Zembla stelde hij een andere wetswijziging voor, waarbij ook de stiefouder na een scheiding financiële verantwoordelijkheid moet nemen voor zijn stiefkind.
Van Leuven vindt het niet terecht dat een stiefouder bij de rechter wél kan vragen om een omgangsregeling, maar omgekeerd niet verplicht kan worden tot het betalen van alimentatie.